Wśród dostępnych na rynku frezarek numerycznych możemy rozróżnić 2 główne rodzaje centr obróbczych – poziome centra obróbcze oraz pionowe centra obróbcze. Zależnie od wymagań stawianym urządzeniom wybór odpowiedniej kinematyki obrabiarki, potrafi zauważalnie wpłynąć na wygodę jej użytkowania, możliwości oraz wydajność pracy, mimo tego, że ogólne założenia dot. geometrii i zasad skrawania są zgodne między tymi urządzeniami. Postaramy się wyjaśnić specyficzne cechy, jak też wady i zalety poszczególnych typów frezarek.
Pionowe centra obróbcze są zdecydowanie bardziej popularną grupą obrabiarek. Produkty takie jak seria VF firmy Haas od lat niejako definiują, jak wygląda frezarka CNC i jaką geometrię posiada. Zwykle są to obrabiarki uniwersalne, nastawione na pracę jednostkową i niskoseryjną, gdyż domyślnie pracują bez udziału paletyzacji, co wymaga przezbrajania przedmiotów obrabianych w przestrzeni obróbkowej maszyny. Jeżeli natomiast istnieje konieczność przystosowania takiej frezarki, to na rynku można znaleźć uniwersalne paletyzery firm takich jak SLC, Automation czy Midaco, roboty (np. Yaskawa) oraz własne rozwiązania producentów maszyn, takie jak Haas Auto Parts Loader dokładane, celem dopasowania maszyny do wymagań pracy wysokoseryjnej. Pionowe centra obróbcze pozwalają na wygodny montaż zarówno wszystkich typów uchwytów (imadeł, uchwytów trójszczękowych, stołów magnetycznych), jak też samych detali bezpośrednio na stole obrabiarki, który wyposażony jest w wygodne rowki teowe, zwiększające uniwersalność montażu. Niektórzy producenci pozwalają też na łatwe rozbudowanie takiej obrabiarki o dodatkowe osie (tworząc produkty czteroosiowe i pięcioosiowe), takie jak Haas HRT lub Haas TR/TRT.
Poziome centra obróbcze to zwykle obrabiarki do produkcji wysokoseryjnej. Zintegrowany układ paletyzacji (np. w modelach Haas EC) pozwala na wymianę przedmiotów poza strefą obróbki, co zmniejsza przestoje, a możliwość zainstalowania rozbudowanych systemów palet-pool pozwala na jednoczesne uzbrojenie wielu palet tak, aby zmiana produkowanego elementu nie wymagała przezbrojeń maszyny. Zintegrowana czwarta oś (oś obrotu palety) pozwala na obróbkę czterech stron wirtualnego sześcianu bez zmiany ustawienia, co jednocześnie gwarantuje obróbkę większości detali w nie więcej niż dwóch zamocowaniach. Poziome centra obróbcze (zwłaszcza te korzystające ze stożka ISO50 i podobnych) zapewniają też zwykle wyższą sztywność niż pionowe centra obróbcze, a w wypadku obróbki wieloosiowej pozwalają na montaż znacznie cięższych i większych elementów, przy zachowaniu bardzo niskiego zagrożenia kolizyjnego. Mniejsze przedmioty obrabiane można zakładać tutaj na wszelkiego rodzaju kolumnach, a wspomniana czwarta oś w wielu sytuacjach pozwala na montaż 4, 8 czy kolejnych wielokrotności czwórki detali jednocześnie, celem rzadszej zmiany narzędzi i zaoszczędzenia czasu.
